Deze week heb ik mijn opleiding weer opgepakt en ben ik weer naar de les geweest. Gemixte gevoelens overspoelden mij. Enerzijds is het heel fijn om weer met mijzelf bezig te zijn, maar aan de andere kant is het wel heel erg moeilijk om Lexi achter te laten.

Planning

Gelukkig is Simon vrij op de dag dat ik les heb dus het was voor de eerste keer wel prettig dat ik Lexi bij haar papa kon laten. Het was ook wel even spannend hoe we dit het beste konden aanpakken met de voeding. Lexi komt meestal rond 05:30 wat zou betekenen dat ik weer zou moeten kolven rond 08:30 wanneer de les net begint. Niet handig natuurlijk. Gelukkig kwam Lexi een uurtje later waardoor ik wel kon rekken met kolven tot de pauze om 10:00(waar je ook allemaal rekening mee moet houden!).

De volgende vraag was natuurlijk hoeveel melk we voor Lexi moesten hebben. Volgens de formule van LLL(La Leche League, hele handige site met informatie over borstvoeding. Net als borstvoedingnatuurlijk en borstvoeding.com trouwens) zou ze zo’n 80-90cc drinken.
Dit bleek al snel veel te weinig dus hebben we haar 100cc gegeven. Zo lastig dit soort dingen want je wilt ook niet dat haar maag teveel wordt opgerekt. Toch denk ik ‘honger is honger’, dus mag ze drinken wat ze wil (mits gevoed op therapeutische wijze). Het zal zoeken blijven naarmate ze ouder wordt en meer gaat vragen.
Wat zou het toch handig zijn als baby’s konden praten.

Samen zingen

Over praten gesproken! Lexi is druk bezig met het ontdekken van haar stem en brabbelt er op los. Vooral wanneer ze op de commode ligt en papa liedjes met haar zingt, zingt ze vrolijk mee. Op haar manier dan. Zo schattig! En wat een lol ze dan hebben samen. Echt heerlijk om ze zo samen te zien. Inmiddels is het vaste prik geworden dat Simon ’s avonds liedjes zingt met Lexi. Het grappige (en tegelijk frustrerende) is dat Lexi bij mij veel minder haar stem laat horen, althans, op die manier. Dit is echt een vader-dochterdingetje, zij blij, mama ook blij!

De verpleegkundige van het consultatiebureau had aangeboden om een keer langs te komen om babymassage te proberen bij Lexi in verband met haar vele krampen en gespannen lichaam. Hartstikke lief natuurlijk, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. Ze kwam bij ons thuis om te leren hoe we dit het beste kunnen aanpakken. Lexi vond het een vrij lange tijd heerlijk totdat we bij haar hoofd aankwamen. Dat vindt ze dus echt niks. Haar hoofd is een gevoelig punt, ook met aankleden bijvoorbeeld, dus die slaan we voortaan maar over met de massage. Ik vond het hartstikke leuk om te doen en hoop dit vaker te kunnen gaan doen bij Lexi.

Volgens het boekje

Tijdens het masseren bedachten wij ons ook dat het wel weer eens tijd was om haar te wegen. We hebben een babyweegschaal in huis (ivm de eerste weken dat zij slecht at) dus dat was zo gepiept. Blijkt dat ze gewoon 500 gram in tien dagen is aangekomen! Heerlijk zeg, en allemaal op mamamelk. Ik ben echt zo blij dat ze het zo goed doet en dat ze ondanks het vele spugen blijkbaar (meer dan) genoeg binnen krijgt. Bevestigt trouwens ook wel meteen dat ze dus inderdaad meer drinkt dan dat ‘volgens het boekje’ wordt aangegeven. We beginnen een heerlijke spekbaby te krijgen in elk geval. Ik heb ook altijd geroepen dat het mij leuk lijkt een Michelinbaby te hebben, lekker gezond in de vetjes. Lexi gaat in elk geval de goede kant op.

En jij?

Nog meer van die heerlijke spekbaby mama’s hier? Ik hoor het graag!
Laat je iets van je horen? Ik ben benieuwd.

Liefs, Shireen