1
×

Inbox

  • Notificaties0
  • Taken0

Notificaties

    Terug

    Verrassing: babyshower!

    Gepubliceerd op: 2-25-2019Bewerkt op: 2-20-2020
    Blogchannel van Irene Gepubliceerd op: 2-25-2019Bewerkt op: 2-20-2020
    Geschreven door: Blogchannel van IreneMedisch rereviewd door: Irene - blogster op Zwangerenportaal
    Zwangerenblog Irene - week 31

    We zouden gaan lunchen bij vrienden van Peter. Ik moest een beetje opschieten van hem, dus kamde ik snel mijn haar en deed wat make-up op om de deur uit te sjezen. Er zat een briefje onder de ruitenwissers, iemand had z’n auto geschampt bij het inparkeren. Hij bekeek een paar seconden de autolak en stapte toen al in de auto. Dat kwam later wel. Toen we goed en wel op weg waren, bedachten we ineens dat we nog een bloemetje zouden kopen. De dichtstbijzijnde bloemenzaak was dicht, dus we moesten weer een stuk terug. Besluitvaardige Peter was wat aan het dralen welk plantje we zouden kopen. En toen we eindelijk goed op weg waren, was hij wat vergeten wat ‘ie toch echt mee moest nemen naar die vriend.
    Een beetje geïrriteerd dat ik zo had moeten haasten, reden we alsnog weer terug langs huis.

    En zo loop ik met grote ogen een bomvolle woonkamer binnen; BABYSHOWER!
    Prachtig versierd met ballonnen, vlaggetjes en een tafel vol lekkers. Allemaal lieve vriendinnen, m’n moeder en schoonmoeder pretty in pink. Wat is dít leuk! En wat heeft die kerel van mij een uitgekookt toneelstukje opgevoerd!
    Hij had tijd moeten rekken om ze de kans te geven de boel klaar te zetten. Iedereen weet dat ik niet zo ben van die typische babyshowers. Voor mij geen babypotjes proeven of rompertjes versieren. Maar elk excuus om allemaal lieve mensen bij elkaar te krijgen, is wat mij betreft super. Iedereen heeft wat lekkers meegenomen, we kletsen wat en we eten wat. We proosten met glazen roze bubbels. Ze vullen allemaal kaartjes in met schattingen over de geboortedatum, gewicht, lengte en naam van onze dochter.

    Na een blik in de babykamer is ’t volgens de partyplanners tijd voor kado’s. Ze hebben spreuken en persoonlijke boodschappen laten drukken tot een prachtige muurdecoratie voor de babykamer. En vervolgens word ik overladen met kadootjes van iedereen. Ik voel me enorm dankbaar en ergens ook wel een beetje ongemakkelijk. Waar heb ik dit allemaal aan verdiend? Ik heb niks gedaan! Het voelt ook onwerkelijk dat het nu ineens over mij gaat. ’s Avonds eet ik met Peter de restjes op en laat ik alle kado’s zien. Nog de hele avond geniet ik na van deze fantastische middag met al die lieve mensen.

    Checkup

    En daarmee begint nu ook de uitzetlijst op te schieten. Ook de kinderwagen is deze week bezorgd. Ik ben tot ’s avonds laat bezig hem in elkaar te zetten, maar wat een topding! Hij staat nu te wachten in de gang totdat er een heel klein lief mensje in komt liggen.

    Ook was het weer tijd voor ‘n checkup bij de verloskundige. Bloeddruk prima; 120/60. Gewicht prima; ik ben in totaal 7,5 kg aangekomen. Heel fijn dat ik vooral op mijn buik aankom en er verder nog behoorlijk hetzelfde uitzie. Hartslag prima; 140 bpm. Grootte; voelt helemaal normaal. Ligging; hoofdje naar beneden. Vanaf nu elke twee weken controle. Hopelijk blijft het zo goed gaan!

    Lekker afbouwen

    Op mijn werk kijk ik in mijn agenda en besef ineens dat ik nog maar ruim 3 weken werk. Wat gaat dat ineens rap! Afgelopen maand had ik nog het gevoel dat ik vanalles kon oppakken, maar sinds deze maand is het ineens nog maar kort tot aan m’n verlof. Ik maak een planning met wat ik nog wil doen en wat ik overdraag. Als ik op kantoor ben, zit ik in de actieve modus en wil nog vanalles regelen en voor elkaar krijgen.

    Tijdens een gesprek met mijn leidinggevende wil ik taken en werkissues bespreken. Zij begint steeds over de baby. ‘Is de babykamer al af?’, ‘Hoe voel je je nu?’, ‘Ik weet nog goed toen ik beviel van mijn dochter..’ Ik probeer het gesprek weer naar mijn planning te draaien. Ze ziet de lijst met taken die ik op papier heb gezet en zegt; ‘Irene, volgens mij moet je dat allemaal helemaal niet meer doen. Volgens mij moet je gewoon lekker afbouwen en zorgen dat je een goed overdrachtsdocument maakt. Er zijn belangrijkere dingen in het leven dan werk.’ Een bijzonder gesprek, maar het zet me wel aan het denken. Laat ik maar vast beginnen om alles goed te documenteren. En ik begin misschien toch maar niet meer aan die grote klus. Ik voel me ineens niet zo bezwaard als ik me minder goed kan concentreren. Ik mag me gewoon gaan focussen op wat voor spannends er in ons leven gaat veranderen.
    Heerlijk.

    En jij?

    Hoe leef jij toe naar je verlof?

    Laat je onderaan deze pagina jouw reactie achter?

    • Feed

    • Mijn week

    • Cursusportaal

    • Community

    • Dashboard