Persweeën en de persfase

Op het moment dat je 10 centimeter ontsluiting hebt en het hoofdje door het baringskanaal past, zal je te horen krijgen dat het tijd is om te persen. Het moment waar veel vrouwen naar uit hebben gekeken tijdens de bevalling! Misschien voel je zelf echter al aan dat er een onhoudbare persdrang komt. Bij het persen voel je persweeën: de kracht die je baarmoeder zet om de baby naar buiten drijven. Zelf zet je vaak ook nog druk, waardoor je baby, soms snel en soms langzaam, geboren kan worden.

Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld 1 tot 1,5 uur, maar bij een volgende kindje kan dat soms veel sneller zijn. Maar je kunt natuurlijk ook veel langer bezig zijn: in dat geval wordt de kans groter dat je kind met een punthoofd wordt geboren, wat overigens helemaal geen kwaad kan.

Perstechnieken

Er zijn verschillende perstechnieken die je kunt gebruiken. Natuurlijk zal je verloskundige je ook tijdens de bevalling helpen met het gebruiken van de juiste techniek:

1. Persen bij persdrang

Als de persweeën echt goed zijn kan deze techniek helpen. Je perst hierbij mee tijdens je uitademing, waarbij je rustig uitademt en druk zet met je vagina. Je druk met deze techniek eigenlijk mee met de uitdrukkende bewegingen van je baarmoeder en hebt het gevoel dat je ook niet anders kunt. Deze techniek is het meest natuurlijk, maar je verloskundige zal erop toezien dat je niet te hard gaat meepersen als ze ziet dat je niet genoeg bent ‘opgerekt’ om zo de kans op uitscheuren te voorkomen.

2. Persen op inademing

Voor vrouwen die makkelijk in paniek raken of hyperventileren is deze perstechniek fijn. Hierbij adem je door je neus in, waarbij je de lucht in je middenrif vastzet. Daarna duw je 7 tot 8 seconden in de richting van de vagina en laat wat lucht ontsnappen door je mond, maar niet alle lucht. Daarna adem je weer in door je neus en duw je weer een beetje mee met je vagina.

3. ‘Ouderwetse’ perstechniek

Hierbij wacht je op de wee en neem je een grote hap lucht. Die lucht zet je vast in je buik, zonder lucht te laten ontsnappen. Dus ook maak je zo min mogelijk geluid, want zo kan de lucht ontsnappen. Dan probeer je zo lang en hard mogelijk te drukken richting je anus en vagina. Wanneer je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je uit en neem je weer een hap lucht, en pers je weer keihard. Dat persen probeer je zo’n 3 keer per wee te doen.

Dit is de ‘klassieke’ manier van persen, maar eigenlijk zijn de eerste twee beter. Bij deze is namelijk de kans op uitputting veel groter, wat een negatief effect kan hebben op de hartslag van de baby.

Pershoudingen

Naast de verschillende perstechnieken zijn er ook verschillende pershoudingen, die de persfase kunnen bevorderen. Iedere pershouding is oké, zolang jij voelt dat het zo het beste gaat en je verloskundige ziet dat het goed gaat:

1. Handen en knieën

In deze houding bevorder je de positie van je baby, waarin die zich zo klein mogelijk maakt. Ook is de zuurstofvoorziening vor je baby in deze positie dan wanneer je op je rug ligt. Als vrouwen de vrijheid krijgen zich te bewegen zoals ze willen, is dit vaak een natuurlijke positie waarin ze terechtkomen om hun baby geboren te laten worden.

2. De baarkruk

Op de baarkruk helpt de zwaartekracht een handje mee en maak je goed ruimte voor je kindje om geboren te worden. Het kan wel oncomfortabel worden als je lange tijd aan het persen bent, waarom het is aan te raden tussen de persweeën door even op te staan.

3. Op je hurken

Dit is ook een natuurlijke pershouding, waarbij je gehurkt, eventueel met hulp van iemand die je onder je oksels vasthoudt, je baby ter wereld brengt. Ook hierbij helpt de zwaartekracht een handje, is de zuurstoftoevoer optimaal en maak je ruimte voor je baby.

4. Liggend

Op je rug liggend is vaak de minst fijne houding om in te persen. De zwaartekracht werkt niet mee, je bekkenuitgang is kleiner en daardoor is het pijnlijker en moeilijker om je baby eruit te persen. Toch komen veel baby’s zo gezond ter wereld, maar vaak heeft het niet de eerste keus voor vrouwen. Je hebt hierin ook niet altijd de keus in een ziekenhuis. Een zijligging heeft de voorkeur, als je dan toch wil of moet liggen, dan wordt de bekkenuitgang is vergroot.

De juiste mentaliteit

Vooral als je er al een lange bevalling op hebt zitten kan je tegen de tijd dat je bij de persfase komt je behoorlijk uitgeput voelen. Met de laatste ontsluitingsweeën denken veel vrouwen dan ook dat ze niet meer kunnen of het niet meer zien zitten. Maar zet nog even door! Wanneer je voldoende ontsluiting hebt en je kunt gaan persen, heeft je lichaam altijd nog een reservepotje energie over, dat heeft de natuur zo geregeld. Dit kun je dus! Het werkt dan ook beter om jezelf de moed in te (laten) spreken en niet te denken aan hoe moe je bent, dan is de kans groter dat het allemaal goed zal lukken.

Het is normaal dat je de eerste paar persweeën nog even in het persen moet komen en het nog niet gelijk goed lukt, maar dat zal vanzelf komen.