Stond ik daar, in mijn koninginnenpakje, blauwe pruik en een dikke laag make-up op.
Manlief stond met een lange blonde pruik op met een pollepel in de erwtensoep te roeren toen ik wat verbouwereerd naar beneden kwam.
“Lief, we worden papa en mama.”
Dit wordt ons eerste kindje. Mijn man Sjoerd en ik wonen samen met onze 3 katten in een koophuis in Geldrop. In 2010 kregen we officieel dikke verkering, wat we in 2017 bezegeld hebben met een geregistreerd partnerschap. Hierna begon het steeds meer te kriebelen om ons gezinnetje uit te breiden.
In oktober 2018 werd ik 30 jaar. Dit was voor mij het ‘startsein’ om serieus aan de slag te gaan.
Manlief had nog even verwerkingstijd nodig, dus besloten we er in het nieuwe jaar voor te gaan onder het mom van: “we zien het wel, het kan goed een jaar duren”.
Na een maand was het echter al zover, waar we – eerlijk is eerlijk - allebei wel een beetje van schrokken. Maar jeetje wat is dit kleine mensje nu al meer dan welkom!
In het dagelijks leven ben ik psychiatrisch verpleegkundige en werk ik via een detacheringsbureau. Geen 09:00 tot 17:00 baan dus voor mij. Onregelmatige diensten, weekenden en feestdagen werken is vaste prik. Ook Sjoerd heeft een baan in de zorg. Hierdoor lopen we elkaar soms gigantisch mis en zijn we andere weken erg veel samen. Die welbekende sleur waar weleens over gesproken wordt zijn wij gelukkig na ruim 9 jaar nog niet tegengekomen.
We vinden dit nieuwe avontuur erg spannend en ik vind het dan ook erg leuk mijn ervaringen met jullie te mogen delen. Ook ben ik erg benieuwd naar jullie verhalen, ervaringen en leuke anekdotes. Laat je een berichtje achter?
Tot snel!
Liefs,
Maricken