Oma’s en hun kleinkinderen
Een studie van de Emory University heeft laten zien dat oma’s een wel erg sterke emotionele reactie laten zien bij hun kleinkinderen. Soms wel sterker dan bij hun eigen kinderen! Tot die conclusie kwam professor James Rilling, een antropoloog aan die universiteit.
Hij onderzocht het brein van 50 oma’s met minimaal een biologisch kleinkind tussen de drie en twaalf jaar, door middel van MRI-scans. De oma’s keken hierbij naar foto’s van hun kleinkind, hun eigen kinderen (de ouders van het kleinkind) en een niet-verwant kind en niet-verwante volwassenen.
Meer emotionele empathie bij kleinkinderen
Volgens Rilling is de activering van de hersengebieden die verband houden met emotionele empathie echt opvallend. Die hersengebieden activeerden vooral bij het zien van de kleinkinderen. Dat wil volgens hem zeggen dat oma’s erop zijn gericht de emoties van hun kleinkinderen te voelen: als het kind lacht, voelen zij de vreugde, en als het kind huilt voelt de oma het verdriet.
Bij het zien van de foto’s van hun eigen volwassen kinderen, werden vooral de hersengebieden geactiveerd die te maken hebben met cognitieve empathie. Dat kan betekenen dat oma’s hun eigen kinderen vooral cognitief beter begrijpen, in plaats van emotioneel.
Lees ook:
Het belang van huid-op-huid contactSchattigheid
Waarom dat kan? Volgens Rilling kan het komen doordat de volwassen kinderen niet dezelfde schattigheidsfactor heeft als de kleinkinderen, wat eigenlijk ook logisch is. Dit ondersteunt de ‘grootmoederhypothese’, die de bevindingen van deze studie ondersteunt. Denk jij dus dat je moeder verliefder is op haar kleinkind dan op jou? Dan weet je nu dat het niet alleen een vermoeden is, en weet je waardoor dat komt!
Lees ook:
Veilige en onveilige hechting, wat betekent dat eigenlijk?