Veel vrouwen hebben de eerste en de laatste drie maanden minder zin om te vrijen. Bijvoorbeeld omdat ze zich misselijk voelen, pijnlijke borsten hebben, gespannen zijn voor wat er gaat komen of gewoon omdat hun dikkere buik in de weg zit. Daarbij kan seks extra gevoelig zijn doordat je vagina en het gebied daaromheen beter doorbloed worden, wat zelfs kan leiden tot pijn bij het vrijen. Als je dat ervaart, levert dat spanning op, waardoor het nog pijnlijker gaat worden en je misschien zelfs tegenzin in seks krijgt. Kijk samen wat wél prettig is en kan, zodat vrijen voor jullie beiden plezierig en intiem is.

Méér zin

Als je méér zin hebt om te vrijen, is dat in de meeste gevallen geen probleem: zowel jij als je partner zijn er misschien vooral blij mee in deze speciale periode. Soms zijn mannen bang dat de baby beschadigd kan worden door seks, maar dat is niet het geval. Het helpt om je partner daarin serieus te nemen en je samen te verdiepen in hoe het zit en wat er allemaal mogelijk is op seksgebied. Dit kan jullie gevoel van verbondenheid nog verder versterken, wat de seks ook nog weer fijner kan maken. Lekker samen en van elkaar genieten dus!

Als het een probleem wordt

Maar hoe ga je er mee om als je veel minder zin hebt om te vrijen? Of zelfs helemaal geen zin? Kun je aan je partner uitleggen waar dit mee te maken heeft en in contact blijven met elkaar? Seks is voor veel mensen toch een kwetsbaar en gevoelig onderwerp.

Bij veel stellen wordt seks een struikelblok als er verschillen zijn in verlangens en wensen op het gebied van hoe vaak, hoe en de aanloop naar het vrijen toe. Als de partner die meer zin heeft dan de ander een paar keer wordt afgewezen, kan dat een pijnlijke ervaring zijn. Die partner kan zich gekwetst voelen en gaan twijfelen aan zichzelf en zijn/haar aantrekkelijkheid. Deze gevoelens kunnen leiden tot verwijdering of juist ruzie’s tussen jullie. Zo kun je met elkaar in een negatieve spiraal komen.

De weg eruit

Het allerbelangrijkste is om met elkaar te gaan praten over de kwetsbare gevoelens die jullie beiden hebben op dit gebied. Dat is best spannend, zeker als het even niet lekker loopt tussen jullie. Het kan dan helpen om af te spreken dat jullie om de beurt vertellen wat je moeilijk vindt en wat je graag zou willen. Praat in ‘ik-taal’ en niet in ‘jij-taal’.

Ik-taal: “Ik voel me afgewezen als ik met je wil vrijen en jij wilt dat niet; dat voelt rot” Jij-taal: “Jij wijst me af als ik wil vrijen en dat is rot”.

Zoals je ziet, praat je met ik-taal vanuit jezelf; wat jíj ervaart, voelt en graag zou willen. Jij-taal daarentegen, gaat over de ander en klinkt makkelijk beschuldigend en verwijtend en daarmee kom je snel in discussie terecht.

Spreek ook af dat als de één vertelt, de ander alleen maar luistert en eventueel vragen stelt om het beter te begrijpen: verduidelijkende vragen en géén oordelende vragen. Probeer lief en begripvol te zijn naar elkaar over dit kwetsbare onderwerp, zodat jullie weer dichter bij elkaar komen.

En komen jullie er samen niet uit: zoek dan hulp.