Bevalling nummer 1: een langverwachte, snelle thuisbevalling van een dochter
Ik was zwanger en rond de 35 weken vroeg de verloskundige wat ik graag wel en niet wilde tijdens mijn bevalling. Ik had hier nog nooit over nagedacht, maar ik wist wel dat ik erg graag thuis wilde bevallen. De verloskundige heeft dit dus opgeschreven in mijn bevalplan en zo ook dat ik absoluut geen ruggenprik wilde. Het leek me heerlijk om in mijn eigen omgeving te bevallen en niet meer met alle spullen op pad te hoeven naar het ziekenhuis.
Ik was met 38 weken op controle bij de verloskundige en zij zei me dat het kindje al zo lang zo goed lag, en dat mijn baarmoedermond al goed rijp aan het worden was. Ze zei dat ik waarschijnlijk wel zou bevallen voor de kerst.
Dus toen wij eenmaal thuiskwamen zaten we te wachten en de dagen af te tellen tot wanneer de bevalling zou beginnen. Maar nee hoor, het werd Kerst en er gebeurde niks. Ook werd het daarna Oud en Nieuw en de baby bleef gewoon zitten. Ongelooflijk, iedereen in mijn omgeving vroeg zich af hoe dit kon en dat ik nog altijd gewoon rondliep. Ik kreeg dagelijks appjes of dat het nog niet was begonnen, maar nee. Ik was er wel echt klaar voor dat de baby zou komen.
Maar het kindje liet op zich wachten. 16-1 (41.5 weken) om 19:00 ’s avonds (na een hele dikke friet) kreeg ik mijn eerste wee. En wat ging het daarna snel.
De verloskundige kwam na een half uurtje kijken maar ik had al 5 cm ontsluiting. Ze gaf aan dat het wel erg snel ging voor een eerste kindje. Maar ik viel al snel in een weeënstorm en had ook flinke rugweeën en kon nog nauwelijks op adem komen tussen de weeën door. Ik liep wat op en neer tussen de badkamer en mijn slaapkamer om ergens een fijne houding te zoeken voor de weeën die elkaar opvolgden.
Mijn vriend kon de rugweeën redelijk onder controle krijgen door erg hard in mijn rug te duwen. Na 2,5 uur kreeg ik persweeën en mocht ik een klein beetje mee duwen. 2 persweeën verder was ons kindje geboren. Wij wisten niet wat het geslacht zou zijn en waren erg verrast met een wolk van een dochter!!
Bevalling nummer 2: iets vroeger dan verwacht, maar razendsnel!
2 jaar later was ik weer zwanger van ons tweede kindje.
De zwangerschap verliep weer prima, wel wat meer last van mijn bekken en heb ook eerder moeten stoppen met werken tijdens deze zwangerschap. Wat vond ik het weer fijn om zwanger te zijn het gevoel van het kleine wondertje in mijn buik, wat een intens gevoel. Het was wel een stuk zwaarder omdat je gewoon die kleine uk al rond hebt lopen en ik niet meer op de bank kon gaan liggen als mij dat uitkwam. Deze zwangerschap leek daarmee ook voorbij te vliegen omdat je je gewoon niet zoveel bewust bent van dat je ook nog zwanger bent.
2 maanden voordat ik was uitgeteld bleek te kleine in een stuit te liggen, en er werd bij de verloskundige een nieuwe afspraak gemaakt over een week om een draaipoging te doen. Maar ik had gehoord van anderen dat dat geen pretje is, dus ik hoopte echt enorm dat het kindje zich zou gaan draaien de aankomende week. Inmiddels was het carnaval en gingen we gezellig de carnaval vieren met een hoop vrienden. We hadden wel een feestje en maakte er een leuke en gezellige dag van. Eenmaal thuis kon ik niet zo goed slapen omdat de kleine bij de carnaval natuurlijk heel de dag op en neer was gewiegd en nu stil in bed dacht de kleine nog even door te willen feesten.
Maar goed, waar de carnaval dus al niet goed voor is, ‘s ochtends werd ik wakker en de baby voelde heel anders aan. Ik voelde niet meer de voeten beneden in mijn buik, het leek wel of het kindje al was gedraaid. Een paar dagen later hadden we de draaipoging en inderdaad, het kindje was uit zichzelf al omgedraaid. Oh wat was ik blij met deze echo, ik had er stiekem toch wel tegenop gezien.
Onze dochter was met bijna 42 weken geboren dus ging de verloskundige en ik ervanuit dat dit kindje ook wel langer zou blijven zitten dan de 40 weken. Ik was dus nog lang niet klaar met de dingen die je nog doet voordat je gaat bevallen, had nog een hoop afspraken staan en wilde nog van alles regelen. Maar….dat bleek toch anders.
We stonden op het punt om onze dochter naar de peuterspeelzaal te brengen toen de eerste wee zich aankondigde. Nu al? Dat kan nog niet, dacht ik. (37.1 weken). Maar het was waar, oma heeft gauw onze dochter naar de peuterspeelzaal gebracht. En wij hebben de verloskundige gebeld. Ze had ons gewaarschuwd dat als ik maar een eerste wee voelde ik moest bellen, dit had ze ons op het hart gedrukt. Dit natuurlijk omdat onze dochter in 3 uur was geboren.
De verloskundige kwam binnen en tegelijkertijd braken mijn vliezen, het bleek dat het kindje in het vruchtwater had gepoept. En er moest dus even een afweging gemaakt worden of we thuis bleven of naar het ziekenhuis moesten.
Na overleg met het ziekenhuis en controle van de verloskundige mocht ik gelukkig thuis blijven. De weeën werden heftiger en ik belandde weer in een weeënstorm, met heftige rugweeën. Er werd erg snel geschakeld tussen verschillende mensen (ik weet zelf niet meer precies wie), maar de kraamhulp kwam ineens binnen. Ze had nog geen stap in de slaapkamer gezet en met de eerste perswee ving de kraamhulp onze zoon op. Het ging zo snel dat onze zoon in 2 uur was geboren. Wat was dit bizar. Voor mijn gevoel veel te vroeg, ik was nog van alles aan het doen. En dan kondigt deze kleine man zich aan.
Ik heb wel even aan het idee moeten wennen dat hij er ineens was. ’s Avonds met het eten zat onze dochter bij mij op bed, te genieten van haar kleine broertje, wat een genot omdat mee te mogen maken. Na een dag kon ik gaan genieten en zat ik helemaal op mijn blauwe wolk.
Bevalling nummer 3: zware zwangerschap maar razendsnelle bevalling
Ik wist al snel na mijn bevalling dat het niet het laatste kindje was wat ik graag op de wereld wilde zetten. Dus na een aantal jaren afwegen of we nog wel een derde kindje wilde, besloten we om ervoor te gaan.
Ook deze zwangerschap verliep goed, alleen mijn bekken en harde buiken werkten niet echt mee, waardoor ik met 15 weken bedrust kreeg. Wat duurde deze zwangerschap lang en wat moesten de oma’s veel inspringen. Het enige geluk was dat onze 2 kinderen allebei op school zaten overdag. Wat een ellende, het voelde niet goed om zo alles uit handen te moeten geven, maar ik kon niet anders. De 2 kleine kinderen die we inmiddels al hadden hielden natuurlijk weinig rekening met mijn situatie. Hoewel een flinke knuffel bij mij op bed mijn dag/moment dan goed moest maken.
Na 37 weken zwangerschap was ik er natuurlijk helemaal klaar mee. We hadden een controle bij de verloskundige ik wilde graag dat ze mijn vliezen gingen breken, maar de verloskundige wilde hier nog niet in meewerken. Wel werd ik de aankomende weken 8 keer gestript. Maar de baby liet op zich wachten. Het had totaal geen effect. Wat baalde ik, de baby moest er voor mijn gevoel uit en ik lag inmiddels al ongeveer 24 weken in bed, en wilde met mijn kindjes van alles doen maar kon eigenlijk niks.
De dag voordat ik 40 weken zwanger was, hadden we ’s avonds een controle bij de verloskundige. En ik ging ervanuit dat mijn vliezen werden gebroken. Dus we waren voorbereid, onze kinderen ging logeren bij opa en oma zodat de baby geboren kon worden.
Maar het tegendeel werd bewezen, ik hamerde erop om mijn vliezen te breken maar het ging echt nog niet gebeuren zei ze. Je bent morgen pas 40 weken zwanger. Dus volgens protocol mochten ze niet meer doen dan strippen. Oooooo wat was ik teleurgesteld en boos, echt enorm boos. Ik ben ’s avonds maar even lekker gaan douchen en wilde ook even alleen zijn, ben daarna nog even naar beneden gelopen om nog even te mopperen tegen mijn vriend. Toen ik daar dus in de woonkamer stond te mopperen “plastte” ik in mijn broek, ik was zo blij, ik dacht meteen: het is zover!!! Eindelijk!!
We moesten net als de voorgaande bevallingen meteen de verloskundige bellen, het vruchtwater was helder. Het bleef nog even rustig, dus ik ben naar bed gegaan en ben gaan slapen. Tot ik wakker werd van een wee, ik heb na 3 weeën mijn vriend maar wakker gemaakt en hem de verloskundige laten bellen. Binnen 20 min was de verloskundige bij ons en mijn weeën waren inmiddels erg heftig. Ze belde meteen de kraamhulp. Zij had geen tijd meer om op tijd aanwezig te zijn, want onze dochter is binnen een uur (na de eerste wee) geboren. Wat bizar snel, maar haar hadden we al langer in onze armen willen sluiten. Ze werd uiteindelijk op de uitgerekende datum geboren. Nog wel wat flinke naweeën gehad, maar dat was te overzien. Wat waren we gelukkig en helemaal compleet met ons gezinnetje!
Hieronder kun je reageren op de bevallingsverhalen van Marieke.
Wil jij ook graag (anoniem) jouw bevallingsverhaal delen op zwangerenportaal.nl? Stuur dan een mailtje naar content@zwangerenportaal.nl!