Wat is schouderdystocie?

Het is gelukkig zeldzaam (0,2% tot 3% van de bevallingen), maar soms komt het voor dat de schouders van de baby vast komen te zitten tijdens de geboorte. Meestal is er dan sprake van een extreem grote baby, iets wat vooral voorkomt bij vrouwen die een derde of volgende kind krijgen, aangezien de baby’s meestal steeds groter geboren worden. Zo’n baby past dan niet door het bekken.

Is het inleiden van zo’n erg grote baby dan aan te raden? Niet altijd, want het merendeel van de bevallingen van grote baby’s verloopt gewoon vlotjes. Vaak is het ook niet goed te zien op echo's of een baby bovengemiddeld groot zal zijn: hier zit een grote foutmarge in. Inleiden is ook niet zonder risico’s: je baby wordt immers gehaald voordat hij er echt klaar voor is. Na het inleiden volgen tevens vaak andere interventies, zoals pijnstilling of een kunstverlossing. Vertelt je verloskundige je dus dat je baby aan de grote kant is? Maak je dan niet te grote zorgen, en overweeg het inleiden goed.

Wat wordt er gedaan tijdens schouderdystocie?

Schouderdystocie is een van de acute crisissituaties voor verloskundigen. Zij zal dan een aantal handgrepen moeten uitvoeren om de baby eruit te krijgen, en jij wordt gevraagd niet te persen. Je kunt ook gevraagd worden een andere houding aan te nemen, door het optrekken van de knieën, op je zij liggen of op handen en voeten. In deze houdingen komt er meer ruimte vrij in het bekken en is de kans groter dat je baby veilig geboren kan worden.

Gevolgen en risico’s van schouderdystocie

Sommige baby’s komen worden met schouderdystocie zonder kleerscheuren geboren. Schouderdystocie kan echter soms verschillende gevolgen hebben:

• Gebroken sleutelbeen:

De kans is groot dat het sleutelbeentje van de baby breekt. Dit zal snel opgemerkt worden na de geboorte door de verloskundige, maar ook doordat de baby pijn zal uitdrukken als hij op de gebroken kant ligt. Het gebroken sleutelbeen herstelt vrij snel weer. De eerste dagen is het echter nodig de baby niet op de gebroken kant te leggen en het armpje vast te zetten met een speld door het mouwtje van het truitje.

• Beschadiging aan de plexus brachialis:

In het knooppunt van de zenuwen in de nek kan ook beschadiging optreden. Dit leidt vaak tot (bijna altijd tijdelijke) verlamming in de arm: de Erbse parese. Om hiervan te herstellen, is het belangrijk dat je de baby binnen een week meeneemt naar een kinderfysiotherapeut.

• Gebroken arm:

Soms moet er dusdanig door de zorgverlener worden ingegrepen dat het nodig is het armpje van de baby te breken om hem geboren te laten worden. Ook dit herstelt vaak binnen twee weken.