Wat is een navelbreuk?

Als je een bobbel ziet op de plek van de navel van je baby na het afvallen van de navelstreng, heeft je baby waarschijnlijk een navelbreuk. Op deze plek zou je juist een kuiltje verwachten, dus dat kan er een beetje akelig uitzien.

Dat wordt veroorzaakt door het uitstulpen van het buikvlies in de navel. Een navelbreuk betekent overig niet dat er iets is gebroken: de doorgang tussen de spierlagen is simpelweg nog niet gesloten, waardoor er een opening in de buikwand ontstaat. Een navelbreuk komt bij pasgeboren baby’s vaak voor, maar gelukkig brengt het meestal weinig klachten met zich mee.

Je herkent een navelbreuk duidelijk aan een uitstulpende en elastische bobbel als navel, wat ook wel een knoopnavel wordt genoemd. Als er druk op de buik komt, bijvoorbeeld tijdens het hoesten of huilen, wordt de bobbel groter. Liggend op het ruggetje, zakt de bobbel vaak weer naar binnen.

Is een navelbreuk gevaarlijk?

De meeste kinderen hebben geen last van een navelbreuk, en het hoeft dan ook niet behandeld te worden. Meestal verdwijnt het in de eerste drie jaar nog, doordat de spierlagen dan alsnog dichtgroeien, maar soms gebeurt dit al veel sneller. Dit zullen ze bij het consultatiebureau regelmatig in de gaten houden. Te vroeg geboren baby’s of baby’s met een laag geboortegewicht hebben een wat grotere kans dan andere baby’s, en het komt zowel bij jongens als meisjes evenveel voor.

Behandeling navelbreuk bij baby’s

Omdat een navelbreuk meestal weer binnen drie jaar vanzelf herstelt, is een behandeling niet nodig. Je hoort wel eens dat het kan helpen een pleister op de navel te plakken, maar dat werkt niet en zorgt juist voor infectiegevaar op de huid. Als je kindje na drie jaar nog steeds de navelbreuk heeft, zal hij waarschijnlijk niet meer vanzelf verdwijnen. Met de huisarts kun je dan overleggen of een operatie noodzakelijk is. Neem ook contact op met de huisarts als je baby pijn lijkt te hebben aan zijn navelbreuk. Dat zou namelijk een beklemde navelbreuk kunnen zijn, wat gepaard gaat met buikpijn, overgeven en misselijkheid. Dat komt gelukkig zelden voor.