1
×

Inbox

  • Notificaties0
  • Taken0

Notificaties

    Terug

    Kriebeltjes en plopjes

    Gepubliceerd op: 6-24-2019Bewerkt op: 2-20-2020
    Blogchannel van Maricken Gepubliceerd op: 6-24-2019Bewerkt op: 2-20-2020
    Geschreven door: Blogchannel van MarickenMedisch rereviewd door: Maricken van der Waart - blogster op Zwangerenportaal
    Zwangerenblog Maricken - week 18

    Eerst een kriebeltje, zou het? Toen een plopje... ja, dit moet het zijn!

    Vals alarm

    Ineens liet je voor het eerst van je horen.. of nou ja, voelen. In eerste instantie had ik het niet eens door. Ik zat rustig op de bank en dacht dat een van de katten met zijn staart langs mijn buik wreef. Ik krabte gedachteloos de jeuk weg en ging verder met mijn boek lezen. Tot ineens het besef kwam dat de katten helemaal niet in mijn buurt waren, en ik twee lagen kleding over mijn buik aan had! Ik schiet overeind, en concentreer me op mijn buik. Nee, niks meer.

    Ietwat teleurgesteld zak ik terug in de bank. Sjoerd kijkt me hoopvol aan, ik wuif het weg: "nee, vals alarm". De laatste dagen voel ik wel meer sensaties in mijn buik. Steken, krampen, zeurende pijn... allemaal niet erg leuk, maar dit zal er misschien ook bijhoren. Plus de echoscopiste had al eerder aangegeven dat mijn placenta aan de voorkant ligt, dus dat het nog wel even zou duren voordat ik je zou voelen.

    Samen voelen

    Maar deze kriebel was toch meer aan de zijkant... nou ja, helaas, nog genoeg weken te gaan. 15 minuutjes later, voel ik op exact dezelfde plek een plopje. Ik kijk Sjoerd met grote ogen aan. En dan nog twee plopjes. Sjoerd duikt over de bank heen richting mijn buik, maar de plopjes zijn alweer weg. Toch kijk ik hem verwonderd aan. Dit moet hem toch geweest zijn?

    Sjoerd houdt inmiddels mijn buik met twee handen vast: "ik voel niks!". Na enige uitleg dat hij het voorlopig toch niet gaat voelen, omdat ons kindje nog te klein is, laat hij mijn buik los. "En nu? Voel je iets? Nu dan? Nu weer?" Maar diezelfde avond voel ik je niet meer. Je liet je even horen, weten dat je hard aan het groeien bent. Wat een bizar gevoel. Vooraf wist ik echt niet wat ik me er bij voor moest stellen, ook al wordt het door zwangeren in mijn omgeving op de meest kleurrijke manieren uitgelegd. "Vlindertjes in je buik", "scheetjes in je darmen maar dan niet in je darmen", "bellenblaas in je baarmoeder", ik heb ze allemaal voorbij horen komen.

    De rest van de week voel ik af en toe licht gekriebel en wat kleine plopjes. Telkens aan de zijkant, nooit aan de voorkant van mijn buik. Maar dat is niet erg, ik weet dat je hard aan het groeien bent. Volgende week hebben we de 20-weken echo, dan gaan we je weer zien. Mama kan niet wachten!

    En jij?

    Wanneer voelde jij je baby voor het eerst? En heb je daar ook een originele omschrijving voor?

    Laat je hieronder een reactie achter?

    • Feed

    • Mijn week

    • Cursusportaal

    • Community

    • Dashboard