‘Ik ben Irene, we krijgen een eerste kindje, een meisje, en ik ben vandaag precies 30 weken zwanger, wat een mijlpaal!’ Elke week doen we bij de yoga een kort voorstelrondje. Voor mij precies op de dag dat ik een nieuwe zwangerschapsweek inga. Week in week uit hoor ik mezelf het oplopende getal opnoemen. En in de ‘child’s pose’ merk ik dat mijn buik steeds minder goed tussen mijn bovenbenen past. Van een rijstkorrel, pruim en foetusje, naar nu een echt mensje in mijn buik. Waarbij ik over het ruggetje kan aaien en haar voetjes bovenin mijn buik zie schuiven. Vanaf nu kunnen we de weken aftellen voordat we haar echt mogen ontmoeten.
Ongeduldig
Als ik haar voel, dan leg ik bijna automatisch even mijn hand op die plek. Ik ben zo’n echte zwangere geworden die de hele tijd over haar buik aait. Maar het voelt bijna niet meer genoeg. Ik heb zo’n zin om haar echt in mijn armen te pakken en haar plat te knuffelen. Haar wangetjes zoenen en haar wipneusje aaien. Peter voelt haar nu vrijwel elke dag. ’s Ochtends als ik wakker word, kruip ik tegen hem aan en wordt ‘ie wakker geschopt. Maar toen ik gisteravond zijn hand op mijn buik wilde leggen, riep ‘ie beteuterd dat hij haar ook gewoon vast wil houden! Hij omschrijft het lachend alsof hij in de gevangenis zit en alleen zijn dochter achter glas kan ontmoeten. Wat verheugen wij ons erop om haar in onze armen te hebben, maar we zullen nog geduldig moeten zijn. Niet onze beste eigenschap..
We bereiden ons mentaal wel steeds meer voor op de laatste fase. Allereerst hadden we een intakegesprek met de kraamzorg. Ze gaf ons lijsten van alles wat we moeten regelen en in huis hebben. En we bespraken onze wensen. Toen ze weer wegging zei Peter dat het nu toch allemaal wel heel echt werd. Wie weet krijgt hij wel gezellig nesteldrang met mij mee. Alles tip top in orde voordat we hier straks met z’n drietjes leven. We hadden ook een voorlichtingsavond in het ziekenhuis. In een soort collegezaal vol bolle buiken en partners anderhalf uur lang naar presentaties luisteren. Er sprak een verloskundige, gynaecoloog en een kraamverzorgster. Erg nuttig. De route die we na afloop weer naar huis wandelen, zou dezelfde route zijn voor als het zover is. We wonen slechts een paar honderd meter van de Spoedeisende hulp. Misschien is lopen nog beter dan met de auto. Zou dat kunnen met weeën? Het is zo moeilijk om een voorstelling te maken van hoe ik er dan aan toe ben.
Gepruts
Het weekend wil ik graag nuttig besteden met allerlei klusjes. Ik begin steeds meer druk te voelen van alles wat nog gedaan ‘moet’. En ik weet niet hoelang ik fysiek nog kan klussen. Ik hang gordijnen op de babykamer en op onze slaapkamer op. Om het rolgordijn op maat te maken, heb ik een paar extra handen nodig, dus gaan Peter en ik samen aan de slag. Eerst is ‘ie alsnog te lang, daarna is ‘ie te kort. Er komt zelfs ducttape aan te pas. Wat zijn we enorm aan te klooien! Eigenlijk wil ik de rest van het weekend op de babykamer nog plankjes, een kastje en een lampje ophangen. Maar we besluiten dat we ons gepruts maar moeten erkennen en beter hulp kunnen inschakelen. Ik ben er wat teleurgesteld over, vind eigenlijk dat ik dat allemaal zelf wel moet kunnen. Maar dan denk ik aan laatst toen ik een plankje op het toilet ophing. Ik boorde zo hard door op een veel te harde muur, dat ik achteraf tranen in mijn ogen kreeg van schuldgevoel. Denkende aan het kleine hummeltje op een halve meter afstand van het oorverdovende kabaal. Okee, laten we maar hulp inschakelen.
Tijd voor een avondje spelletjes spelen met een (alcoholvrij) biertje erbij. Wat krijgen we zin om een avondje onverantwoordelijk door te zakken en daarna aangeschoten naar huis te wandelen. Daarvoor zal ik nog even geduld moeten hebben. Maar voor Peter staat het de dag erna op het programma. Zijn vrienden komen hem ontvoeren voor een heuse biershower. ’s Middags gaan ze kleiduif schieten, ’s avonds uit eten bij één van z’n favoriete restaurants en daarna biertjes drinken. Hij komt stralend thuis. Zo leuk dat ze hem deze topdag hebben gegeven!
En jullie?
Hoe ervaart jouw partner de zwangerschap?
Laat je onderaan deze pagina jouw reactie achter?