De cyclus ervoor was ik –na een altijd stipte menstruatie- vier dagen overtijd. Mijn hoofd was al volledig op hol geslagen. Ik was zo zeker dat ik zwanger was.

Een nieuw leven – 5 weken

Plinten verven, een deurmat snijden en een kast zagen. Het klusprogramma van vorig weekend. Er zat al een flinke verbouwing op, we waren al wekenlang aan het klussen, de stroom met to-do’s leek nog steeds oneindig, maar de verhuisdatum was al over een week! ‘Zal ik toch maar even over dat ding plassen?’, zei ik tegen Peter toen we ‘s ochtends nog in bed lagen. Ik had mijn ongesteldheid al een paar dagen verwacht, maar na de maand ervoor durfde ik niks meer te verwachten en had me volledig ingedekt dat ’t wel niks zou zijn.

De cyclus ervoor was ik –na een altijd stipte menstruatie- vier dagen overtijd. Mijn hoofd was al volledig op hol geslagen. Ik was zo zeker dat ik zwanger was. Toen ik die avond aan Peter wilde voorstellen een test te gaan doen, werd ik een uur daarvoor alsnog ongesteld. Huilend en gedesillusioneerd bracht ik hem heel ander nieuws.

De test zou volgende maand toch over datum zijn, dus we konden hem maar net zo goed nu even doen. De eerste test van mijn leven. Voor de zoveelste keer las ik de gebruiksaanwijzing door –alsof daar nog iets nieuws in zou staan. Terwijl ik nog aan het uitplassen was, zag ik de uitslag al. Ik gilde Peter zijn bed uit en trillend en hupsend bekeken we samen de test. Peter geloofde het niet en ik pakte de gebruiksaanwijzing nog maar weer uit de prullenbak.

Zwanger!

Zo duidelijk als wat; zwanger! De stoot adrenaline was enorm, ik trilde over mijn hele lichaam en huilde in zijn armen. Peter durfde het niet toe te laten. Hij dacht aan alle verhalen van mensen die niet zwanger kunnen worden – of waarbij het alsnog misgaat. Het zou nog wel even duren voordat hij het zou beseffen. We wisselden de terpentineverf om voor waterbasisverf en zijn gaan klussen alsof er niks gebeurd was. Hetzij met wat trillende armen, want de adrenaline pompte nog uren door mijn lichaam.

En vanaf die dag voel ik me ook zwanger. Of eigenlijk -als ik heel eerlijk ben- daarvoor al. Ik had in de laatste helft van mijn cyclus een raar stekend gevoel in mijn lies en had gegoogled op liespijn en zwanger. Ook had ik stekende pijn in mijn onderrug, was ik al een aantal keer vroeg op de avond in slaap gevallen en was ik rillerig alsof ik de griep kreeg.

Bizarre waas

Deze week leefde ik in een bizarre waas. We moesten inpakken voor onze verhuizing en normaal gesproken zou ik met Peter hebben mee gestrest over oplevering, afspraken via Marktplaats en laatste planningen. Maar het enige wat ik wilde was informatie en ervaringen van zwangeren zoeken op internet. Op mijn werk kon ik me niet concentreren. En bovendien ben ik hondsmoe, vooral in de namiddag en ‘s avonds. Als ik de trap oploop, sta ik bovenaan te hijgen. Als ik buk, zie ik zwart. Mijn conditie lijkt echt op die van een bejaarde. Gelukkig hielpen er zes sterke mannen met verhuizen en kon ik mooi dirigeren.

's Avonds hebben we het samen gevierd in een fantastisch restaurant, waar ik de wijntjes inruilde voor een fantastische ''s werelds eerste alcoholvrije gin-tonic'. Proost op een nieuw leven!

Onderaan deze pagina (even doorscrollen :-) ) kun jij jouw reactie achterlaten.
Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen en verhalen.