‘Wat een prachtig nieuws, Irene wordt moeder’, schreef mijn opa een paar maanden geleden. Hij vreesde wel dat ‘ie de geboorte niet meer mee zou maken. En daar heeft ‘ie gelijk in gekregen. Deze week overleed mijn opa. Tijdens de uitvaart heb ik met mijn bolle buik gesproken over de herinneringen aan hem van toen ik een kind was. Verdrietig, maar ook mooi. Het is nu aan de volgende generatie, het kindje in mijn buik, om herinneringen op te bouwen met de opa’s en oma’s.
De rommelkamer
Het is de tweede uitvaart binnen mijn zwangerschap en weer wordt de cirkel van het leven pijnlijk duidelijk. Dood en geboorte komen zo dicht bij elkaar. Tussen het familiebezoek, terugkijken van foto’s en schrijven van het woordje voor de uitvaart, zijn we ook druk aan de slag geweest voor onze kleine meid. Eerder hebben we het zo druk gehad dat we alles hadden uitgesteld. Maar nu hadden we er zo’n plezier in om een mooi kamertje te maken voor ons meisje. Zo stond ik dus twee middagen met een dikke buik en open verfbroek op de klustrap. En toverden we de rommelkamer met nog wat onuitgepakte verhuisdozen en donkerbruine muren om tot een zonnig babykamertje.
De wondere wereld van de babyspullen
We zijn ook een hele nieuwe wereld binnen getreden; de baby-IKEA. We reden naar zo’n gigantische babywinkel op een industrieterrein voor een kinderwagen. Bij binnenkomst werd aangegeven dat er een wachtrij van drie kwartier zat op advies. Dat sloegen we af, dat kunnen we toch zeker zelf wel?! Maar na tien minuten op de kinderwagenafdeling, begon het ons enorm te duizelen. Alsof je een auto koopt! Honderden tentoongestelde kinderwagens en ellenlange prijslijsten. Toen we bij een kinderwagen stonden te klooien om hem in te klappen, heb ik me toch maar op de wachtlijst laten zetten. Intussen wandelden we naar de ‘box-afdeling’, waar onze mond open viel van de uiteenlopende prijzen voor een soortgelijke houten rechthoek met spijlen. We lopen langs de ledikantjes waar we ook stijl achteroverslaan van de honderden euro’s die je daaraan kan uitgeven. We kiezen een normale box en laten de ledikantjes nog even staan. Dan wordt mijn naam omgeroepen en krijgen we hulp van een nuchtere, deskundige dame die moeiteloos de kinderwagens binnen onze criteria aanwijst en in- en uit elkaar klapt. We kiezen een fantastisch ding voor een prima prijs. Ik ben er nu al gek op.
Minimensje in mijn buik
Thuis op de bank voel ik het steeds krachtiger schoppen in mijn buik. Links, rechts, onder en boven. Ze gaat zo te keer dat ik mijn buik op en neer zie bewegen! Het blijft een bizar idee dat er gewoon een minimensje in mijn buik huist. Lekker warm en knus rondjes draaien en rondfrummelen. Volgens mij groeit ze goed, ik ben trots op mijn buik en ontvang complimenten. Ik ben heel benieuwd hoe de komende maanden zullen gaan.
Kleine spelbreker is het maagzuur dat gedurende de dag steeds hoger in mijn keel komt te zitten. Kan dat klepje daar niet wat beter aangedraaid? Als ik na een glaasje sinas en een stoeipartijtje met Peter wil gaan slapen, golft het naar boven als ik in slaap val. Steeds word ik uit mijn slaap getrokken door een nieuwe golf. Het duurt úren. Ik probeer vanalles; Rennies, andere zij, naar het toilet, glas water, extra kussen, maar niets helpt. Als ik wakker word van een nieuwe golf, spuug ik mijn hele maag leeg in de wc. Niet de beste oplossing, maar het helpt gelukkig wel. Terug in bed voel ik weer het heerlijke getrappel in mijn buik. Ik kan eindelijk lekker slapen.
En jij?
Hoe gaat het met jouw zwangerschap? En heb jij al kennisgemaakt met de wereld van de babyspullen? Ik ben benieuwd!
Onderaan deze pagina kun jij jouw reactie achterlaten.